شب رحلت -

دانش خود را نادانى میانگارید ، و یقین خویش را گمان مپندارید ، و چون دانستید دست به کار آرید ، و چون یقین کردید پاى پیش گذارید . [نهج البلاغه]

شب رحلت

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طفیل عشق می‌بینم

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

صباح الخیر زد بلبل کجایی ساقیا برخیز
که غوغا می‌کند در سر خیال خواب دوشینم

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم

عرفان ::: جمعه 87/2/6::: ساعت 2:25 صبح

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

شب رحلت
با ناله زار منتظر گفت
السلام علیک با اباعبدا....الحسین

>> بازدیدهای وبلاگ <<

بازدید امروز: 0

بازدید دیروز: 0

کل بازدید :2009

>>اوقات شرعی <<

اوقات شرعی

>> درباره خودم<<

عرفان
مشک آنست که خو ببوید نه آنکه عطار بگوید

>>فهرست موضوعی یادداشت ها<<<

درد دل[2] .

>>موسیقی وبلاگ<<

>>اشتراک در خبرنامه<<

>>طراح قالب<<